Ons laatste weekje SU.....

Dag lieve Bakara's,

Alles sa ni boeng? (alles goed?) Dit is mijn op 1 na laatste reisverslag. Volgende week maandag (7 juli) hopen we weer op het vliegtuig te stappen naar Nederland en dinsdag kom ik om half acht smorgens aan. Wat ga ik SU missen! We hebben nu nog even lekker vakantie dus we genieten er nog even van. Het is hier op dit moment echt fantastisch weer en super warm dus gisteren hebben we lekker aan het zwembad gelegen.

Ik ben net terug uit de stad. Het is hier vandaag een nationale vrije dag: "Keti Koti" (gebroken ketenen). Vandaag op 1 Juli overdenken ze hier de afschaffing van de slavernij in 1863. Dat word eigenlijk grotendeels gevierd door de marrons, creolen en de donkere Surinamers. Javanen en hindoestanen zie je er eigenlijk niet. Het was echt leuk! We zijn naar de stad gegaan en overal stonden kraampjes. Het leek wel een beetje op een markt. De meeste kraampjes zijn met eten. Daarnaast waren er nog wat kraampjes met sieraden enz. maar alles draait hier om eten in Suriname. Vandaar de dikke kontjes.. We hebben allemaal een pangi gekocht. Dat is een soort omslagdoek waar iedereen hier in Suriname mee loopt. Het is echt iets typisch Surinaams. Vroeger liepen alle slaven in een pangi. De vrouwen maakten die zelf met de hand. Bijna alle mensen liepen vandaag in klederdracht. Ze hebben dan allemaal van die pangi's om en hoeden van stof op hun hoofd. Wij hebben dus allemaal ook even zo'n pangi omgedaan. Er liepen heel weinig Bakara's met een pangi dus we trokken veel aandacht omdat de Surinamers dat niet gewend zijn. Ze wilden met ons op de foto en vonden het heel leuk dat we een pangi om hadden. Er waren ook Surinamers die het niet waardeerden en van wie we de pangi af moesten doen. Ze werden echt boos op ons dat wij een pangi om hadden. We zijn maar snel doorgelopen want voor je het weet heb je hier een mes tussen je ribben en een grote surinamer in je nek. Het was echt een gezellige boel in de stad. We hebben zelfs op de foto gestaan met de prins van Ghana! Alhoewel, dat zei hij:).. Hij zag er wel echt uit als een prins, maar ik moet het nog eventjes grondig onderzoeken of hij het echt was. We hebben wat leuke souvenirs gekocht en de hele palmentuin, die vol stond met kraampjes en rituelen, afgesjokt. Er waren een paar indianen aan het dansen en muziek aan het maken en ze hadden allemaal indianen kleren aan. Die ene had zo'n grote tooi op z'n hoofd en die mochten we allemaal even op doen. Echt gaaf!

Mirjam en ik gaan morgen nog een jachttrip doen. Morgen middag gaan we naar het dorpje Bigi Poika waar we rondgeleid worden door een echte indiaanse gids en daarna gaan we in de jungle jagen met een shotgon dus ik ben heel benieuwd. Die ervaring komt volgende week in mijn allerlaatste reisverslag.

De laatste twee dagen op de SEH waren ook nog leuk. Inmiddels is dat al weer twee weken geleden. Gaat snel! Maar goed, die woensdag stond ik ingeplant op de shockroom en had ik ambulance dienst. Er lag een patiënt in de shockroom die overreden was door een heftruck. De priemen van de wielen stonden helemaal in zijn benen gegrift. Hij was er goed vanaf gekomen want hij had helemaal niks gebroken. Hij had alleen heel veel pijn en een lage tensie die we een beetje in de gaten moesten houden. Helaas hebben we de tensie niet lager gekregen dus is hij opgenomen. Mijn eerste ritje van vandaag met de ambulance was een aanrijding. Er was een man van zijn brommertje gereden door een auto. Zijn schouder deed pijn en zijn hele gezicht was blauw en dik. Nek kraag omgedaan en geplankt en daarna de ambulance ingetilt. We hadden die nare ambu bij ons. Daar heb je niet zo'n inrij plank, dus moet je de brancard met z'n vieren in de ambulance tillen. Na de onderzoeken bleek dat hij zijn schouder had geluxeerd en zijn gezicht werd steeds blauwer en dikker. Waarschijnlijk was het gebroken. De laatste dag van m'n stage was echt een gekkenhuis!! Er lag in de badkamer een crimineel die de avond ervoor zes mensen neer had gestoken. Hij was ontsnapt uit het PCS (psychiatrisch centrum). 's Nachts had hij de hele SEH afgebroken. Ze hebben hem toen vastgebonden op bed en in de badkamer gelegd. Hij was toen vreselijk agressief geworden. Hij had een wond op zijn hoofd en op zijn arm. De hele badkamer was rood van het bloed. Toen mijn ochtenddienst begon was hij weer wat rustiger geworden. Er waren twee politie agenten bij om hem te bewaken. Pech voor mij stond ik helaas ingeroosterd om dus onder andere ook voor hem te zorgen. Met lood in m'n schoenen ben ik de badkamer ingegaan. Hij wilde graag gewassen worden. Gelukkig had hij handboeien om. Ik heb het bed naar buiten gereden en hem onder de koude douche gezet want warm water hebben ze hier niet. Ik was samen met een Filipijnse broeder en die is homo en scheet dus echt in z'n broek. Stond ik er nog alleen voor:) Hij was echt kleinzerig. "Zuster, je mag me niet met zeep wassen want die zeep is niet goed". "Zuster, niet te hard poetsen want dat doet zeer". "Zuster, niet in mn oog". Zusterzusterzuster..... Op een gegeven moment was ik hem echt zat en heb hem dus maar weer naar z'n bed begeleid. Die stond ondertussen gewoon tussen de andere patiënten. Zijn kapwonden op z'n hoofd en arm moesten nog verzorgd worden dus ik heb z'n arm verzorgd en z'n andere schaafwonden maar z'n hoofd mocht ik niet doen. Later heb ik het toch mogen verzorgen. Hij wilde niet dat het gehecht zou worden dus het waren gewoon open wonden. Op gegeven moment moest ik helpen in de shockroom. Dus ik was in de shockroom er zaten ondertussen vier agenten voor de crimineel om hem te bewaken. Ineens zie ik hem de benen nemen en weg was ie.. Hij had het voor elkaar gekregen om door de 'bewakingslinie' van de agenten heen te vluchten en rende keihard naar buiten met z'n handboeien nog om. De vier agenten renden hem natuurlijk gelijk hard achterna en buiten op het gras gaven ze hem een tekkeltje en lag hij ondersteboven. Stumperd.. Ik kon echt geen medelijden met hem hebben. Had hij die mensen maar niet neer moeten steken. Gelukkig hebben ze het er alle zes goed vanaf gebracht. De politie dook er gelijk op met z'n vieren. Ondertussen was er een politie auto gekomen met zo'n grote laadbak. Die crimineel werd opgepakt en met grof geweld in de bak gesmeten. Daar hebben ze hem nog weer extra vastgeketend aan de auto.. Echt een spektakel om te zien. Geweldig! De rest van de dag verliep ook raar! We hadden veel, (zachtjes uitgedrukt), psychisch niet goeie mensen. Er kwam een vrouw op de SEH met haar man: "Ik kan mijn man niet meer aan, hij doet zo raar!" Uhh ja wat kunnen wij hier in het ziekenhuis daar aan doen? Misschien handig om even psychische hulp in te schakelen??
Het afscheid nemen van m'n collega's en het ziekenhuis was best moeilijk hoor! Heb het maar net droog gehouden:).. Ik heb hier in die vijf maanden echt zo'n onwijs leuke tijd gehad! Veel gezien, veel mogen doen en heel veel meegemaakt. De band met mijn collega's was ook super leuk. Ik ga ze echt missen. We hebben natuurlijk even een paar groepsfoto's gemaakt en toen moest ik echt afscheid nemen.. Ik kreeg veel goeie feedback en ze zeiden dat ze mij ook gaan missen dus dat deed me wel goed of course.. Morgen ga ik nog even naar het ziekenhuis om iedereen nog een keer gedag te zeggen en dan zit het er echt op..
Ownee, vorige week donderdag had de chirurg geregeld dat ik nog een dagje mee kon lopen op de operatie kamer van de chirurgie. Dat was ook echt nog super leuk! De eerste operatie was een soort besnijdenis van een klein jongetje. De voorhuid werd helemaal weggesneden. De tweede operatie was een liesbreuk. Echt gaaf om te zien! Buik open snijden, breukje open maken, daarna breukje dicht maken en buikje weer dicht.. De derde operatie was ook een liesbreuk. De vierde operatie was een hernia. Een hernia kan dus blijkbaar ook in de buik zitten want de chirurg sneed de buik open. Het was een kleine hernia. Het was eigenlijk een kleine uitstulping in de buurt van het ruggenmerg. Gaaf om te zien in ieder geval! Daarna kregen we een man op de operatie tafel die zichzelf in zijn voet had geschoten met een hagelgeweer tijdens het jagen op konijnen. We moesten allemaal loden pakken aan want we moesten iedere keer röntgen foto's maken om te kijken waar de kogels zaten. Ze sneden de voet open en het begon echt onwijs hard te bloedden. Ze waren vergeten om het apparaat aan te zetten die de vaten op dat moment even dicht moest 'knijpen' om het bloedden te voorkomen. Niet echt heel handig dus! Het was echt een bloedbad. Uiteindelijk hebben ze twee kogels weten te verwijderen. De andere kogels zaten te diep. Die man zal dus de rest van zijn leven met een zooitje kogels in zijn voet moeten blijven rondlopen.. Daarna heb ik nog een glimp op kunnen vangen van een beenamputatie. En ik kan jullie vertellen, dat zag er niet lekker uit!!

Nu ga ik nog even lekker genieten van mijn laatste dagen in Suriname..

DagDag...